"ปฐมบท"

"ปฐมบท"

เมื่อผมได้กลับมาอยู่สุรินทร์ บ้านเกิดได้ใกล้ชิดกับพ่อแม่ น้องสาว หลานสาวที่น่ารัก และอยู่ร่วมกับภรรยาที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมมาด้วยกัน

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมอยากจะทำเพื่อบ้านเกิด ไม่รู้ว่าด้วยสำนึก หรือด้วยจริตมารยาที่ผมยังไม่อาจค้นพบในส่วนลึกของกมลสันดาน บางครั้งผมถามตัวเองว่า "ผมกำลังทำอะไร" "ทำเพื่อใคร" และ "ทำไปทำไม"

คนเราเกิดมาทำไม บางครั้งก็หาคำตอบได้ยากอยู่เหมือนกัน ซึ่งคำตอบของคำถามนี้ย่อมแปลกต่างไปตามความเชื่อของแต่ละคน และคำถามนี้ก็เป็นคำถามที่เกิดขึ้นมานานมากแล้ว หลายท่านอาจจะเคยได้ผ่านตามาจากสื่ออื่นๆ บ้าง หรืออาจจะตั้งคำถามให้กับตัวเองบ้าง

ณ เวลานี้ ผมพอจะมองเห็นคำตอบเลาๆ ตามความเชื่อที่ฝังลึกอยู่ในกมลสันดานมาตั้งแต่กำเนิด เนื่องด้วยผมนับถือพระพุทธศาสนา ซึ่งเมื่อก่อนนั้น ก็เป็นแต่เพียงการนับถือตามทะเบียนราษฎร์เท่านั้น หาได้เข้าใจได้ลึกซึ้งถึงแก่นธรรมไม่

ครั้นพอมีเวลาได้มาอ่าน ได้ศึกษา ได้ลองปฏิบัติดู ตามควรแก่เวลาที่ผมพอจะหาได้ เข้าวัดฟังธรรมะในวันพระบ้าง

อย่างไรก็ตาม ความที่ยังเป็นปุถุชนธรรมดา ผมก็ยังไม่อาจตัดตัวกิเลสออกจากจิตเบื้องลึกได้ทั้งหมด ยังมีความอยากเช่นเดียวกับสัตว์โลกทั่วไป แต่พยายามทำความอยากให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ในเวลานี้

วันนี้ผมมีความคิดแบบนี้ ก็เล่าสู่กันฟัง หากวันหน้าความคิด ความอ่านของผมอาจเปลี่ยนไป ผมก็จะพยายามนึกถึงวันนี้ วันที่ผมคิดแบบนี้

ไม่ตึง ไม่หย่อนจนเกินไปในวิถีแห่งชีวิต พอดีๆ ตามอัตภาพ

"หลวงปู่ฝากไว้" เป็นบันทึกคติธรรมและธรรมเทศนาของพระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์  อตุโล) ที่ผมมีโอกาสได้อ่าน ได้ศึกษาในอีกมุมหนึ่งของหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ซึ่งผมเห็นว่าบันทึกนี้มีประโยชน์สำหรับผู้ที่สนใจในธรรมะ แต่ใครจะได้รับได้มากได้น้อย ก็สุดแท้แต่ละคน

และขอนมัสการกราบขอบพระคุณท่านเจ้าคุณพระโพธินันทมุนี ที่เมตตาอนุญาตให้ผมนำบันทึกนี้เผยแพร่ได้

"ชีวิตของคนเราทำหน้าที่เหมือนเทียน เมื่อจุดแล้วก็มีหน้าที่ดับอย่างเดียว แต่จะดับช้าดับเร็วก็สุดแท้แต่อุปสรรคของแต่ละคน ... เมื่อเทียนให้แสงสว่างแล้ว เราจะใช้แสงสว่างนั้นอย่างไรก่อนจะดับ"

ด้วยจิตคารวะ

กระดานดำออนไลน์
ปรับปรุงล่าสุด อาทิตย์ สิงหาคม 22, 2547